Düş

Bu bir gece ve sıcak
'Düş' veya 'mek' gecenin mastarına
Dur, çekimle tüm sevdalı fiilleri
Yüklemler, tümleçlerin noktalandığı yerdeler.

Anneler seslendikçe
bisikletli dizi kanayan çocuklara
Oturur düşünürüm basıp gitsem mi
artık en tenha yakınlara
Yok olurum yollarda ya da yol olur bir yok olma masalında titrek alto sesim.

Otobüs camlarında yağmur damlaları
Etraf alabildiğine mor ve sarı
Hangi tepelerin civarıdır bilinmez
Yalnızlık dağı ya da sessizlik platosu
Şair: "Yalnızlık bir ovanın düz oluşu gibi bir şey." dese de
bilmez dağ gibi sivrilen yalnızlıklar vurur bakışlara,
otobüs camından iki kez görülür.

Bir korna sesiyle irkilir hayatın başlangıcı
Sabah olmasına gerek yoktur
Uyanmak en afili karanlıklara direnmektir, halihazırda.

Küçük Kız

Sustu adam
Koşacakken durdu
Son soluğunu alır gibiydi
'Diğerleri' dedi;
'Onlar gibi yok olma.'
Sonra sustu tekrar...

Kaldırım taşları karabasandı
Bastıkça içine çeker gibi.

Adam tuttu kalbinden küçük kızın.
Küçük kız, çiçekli bahar elbisesi.
Hava yağmurluydu
Bulut serin
Her adım çimendi
Yol gökyüzü
Küçük kız, güneşli bahçe.

Rüzgar gülü ıslığa başlardı her perşembe
Kız tutardı adamı yeşilinden
Ve başlardı yağmurlu dans
Rüzgara savrulurdu hayalleri.

Kırmızı

Seni özlemek,
bir ölme ihtimalidir şimdilerde.
Kim bilir sevgilim.
Bir kadeh kırmızıdır.

Ay çoktur ilk defa gecede.
Bazı günlerin sabahı hiç yoktur.

Uyumak güneşe direnmektir.
Yastığa yüz sürmektir, varlığına şükretmek.
Kıymete binen her soluk, senin zaten almış olduğundur.

Kırmızıya savrulur saçlarım, kayboluruz.
Ferah bir dizesine düşeriz, henüz yazılmamış en güzel şiirin.
Üstümüz, başımız sevda.

Sarı

İki sarı ışık,
iki sevda kokulu el,
zihinlerde aynı dilek.

Büyük inançların kucak açtığı,
duyabildiği bir sessizlikte.
Sarı ışıklar sakince gömülürken kuma,
farklı sözcüklerde bulur aynı hisler vücudu.

Çocuksu tavırlarla fısıldaşılır
Gürbüz martılar şahit olur.
Belki bir yerlerde bir balıkçı ölür.
Sapsarı güller olur teknede.
Sonra yeniden iki sarı ışık
Yanar...
Yükselir...
Söner mi hiç?
Aşk olsun.