13.12.13

tarçın kokma sevgilim,
elmanın pişmişinde güzel,
kar tanesinden salep,
tarçın kokma sevgilim.
avare garsonun titrek elleri
iki demli çay getirir çok yakından
geçmişi tarar, şimdiye bi bakış atarız
şimdi hayat yeniden başlar
hep söylüyorum. yine;
gülümsemen ki varoluşun ispatı
kesik soluklar gecelerde
duvarlar beyaz
tavan mavi,
yüzün çok net
yüzünde ben varım.
biliyorum, şimdi kendimi de.
bakmanın inanmak,
sevmenin yaşamak olduğunu.

Karşılıklı

Kış geldiğinde sokaklarda kokan
karbonmonoksit gazının aşinalığı gibi,

Yumurtalarını bırakmak için
derenin zirvesine tırmanan balığın
akıntıya karşı direnişi gibi,

Annesinin eline tutuşturduğu parayla
ekmek almak için
koşup terleyen çocuğun
suyla buluşması gibi
seviyorum
...
(Mahir Özkan'ın katkılarıyla)